Insights and Growth: My Role as a National Observer in CA Election 2070

राष्ट्रिय निर्वाचन पर्यवेक्षण समिति (नियोक) बाट २०७० सालको संविधानसभा निर्वाचनका लागि राष्ट्रिय पर्यवेक्षका रूपमा काम गर्न पाउनु मेरो जीवनको एक महत्वपूर्ण जिम्मेवारी र चुनौतीपूर्ण अनुभव सावित भएको थियो । देशको लोकतान्त्रिक प्रक्रियालाई निष्पक्ष, पारदर्शी र विश्वसनीय बनाउन योगदान पुर्याउनुपर्ने भूमिकाले गर्दा यसको दायित्व र सतर्कता गम्भिर थियो । निर्वाचन अवधिभर (निर्वाचन पूर्व, निर्वाचनको दिन र निर्वाचन पश्चात) देशका विभिन्न ठाउँहरूमा पर्यवेक्षणको शिलशिलामा पुग्दा देखिएका चुनौती, अवरोध र कार्यान्वयनका कठिनाइहरूले कामको गम्भिरता पुष्टि भएको थियो । 

निर्वाचन प्रक्रियालाई नजिकबाट अवलोकन गर्न पाउनु मेरो लागि ठूलो सिकाइ थियो । मतदान केन्द्रदेखि मतगणनासम्मकोे सम्पूर्ण संयन्त्र, सुरक्षाको व्यवस्था, कर्मचारीहरूको समन्वय र मतदाताको उत्साहपूर्ण सहभागिता देखेपछि थाहा भयो देशको लोकतान्त्रिक अभ्यास कति जटिल प्रक्रियाको सामना गरेर हुने रहेछ । यस क्रममा स्थानीय समुदायसँगको संवाद, विभिन्न पृष्ठभूमिकाका नागरिकसँगको भेटघाट र उनीहरूको लोकतन्त्रप्रतिको आशा–अपेक्षाले मेरो स्वयंको दृष्टिकोणलाई अझै व्यापक बनायो । 

यो यात्राले मलाई केवल निर्वाचनको प्राविधिक पर्यवेक्षण मात्र सिकाएन, यसले लोकतान्त्रिक मूल्य, नागरिक उत्तरदायित्व र पारदर्शिताको वास्तविक अर्थ बुझ्न पनि मद्दत गर्यो । निर्वाचन पूर्वको दिनदेखि निर्वाचनपश्चातको अन्तिम पर्यवेक्षण प्रतिवेदनसम्मको सम्पूर्ण प्रक्रियामा सकृय सहभागिताले मेरो सिकाई, क्षमता र प्रोसेसनाजिललाई थप सुदृढ बनायो । समग्रमा, संविधानसभा निर्वाचन २०७० मा राष्ट्रिय पर्यवेक्षकका रूपमा बिताएको समय मेरो व्यक्तिगत तथा प्रोफेसनल विकासमा एक अमूल्य सिकाइ र प्रेरणादायी अध्यायको रूपमा सदैव रहिरहने छ । 

Share:

Read More

दाइभाउजुसँगको मनकामना यात्रा : मिठो सम्झनाहरू

२०७० सालको कार्तिक १७ गते दाइ र भाउजुसँग मिलेर गरिएको मनकामना दर्शन मेरो जीवनको अत्यन्तै मिठो स्मृतिहरूमध्ये एक बनेर बसेको छ । शरद ऋतुको याम उसैपनि मलई सबैभन्दा रमणीय र उल्लासमय लाग्छ । अझ, बिहानको चिसो हावा, घामको हल्का ताप र धार्मिक यात्राको उत्साह मिसिएको त्यो दिन आज पनि मनमै ताजै छ । अझ पहिलो पटक केवलकार चढेको उत्साहपूर्ण क्षण, रमाइलो कुराकानी, हाँसो ठट्टा, केवलकारबाट देखिने हरियाली पहाडहरुको मनोरम दृश्य, सतत सलल बगी रहेको त्रीशुली नदीको पवित्रता, पहाडी गाँउबस्ती, केवलकारको ओहोरदोहोर र केवलकारबाट माथि झरेपछिको चिसो हावाको स्पर्श आदीले मनमा अमिट स्मृति कोरिदिएको थियो । 

मन्दिरतर्फ उकालै उकालो सिँडीहरुमा चढ्दा देखिएको प्राकृतिक सुन्दरता, चारैतिर लटरम्म सुन्तला फलिरहेको, स्थानीय बजारको रमझम, बाटोभरि भेटिने भक्तजनहरूको उत्साह आदीले मेरो हृदयपनि आध्यात्मीक उर्जाले भरिएको जस्तो पुलकीत भएको थियो । मन्दिर पुगेर गरेको मनाकामनामाईको दर्शन र पूजा–आराधनाले मनमा एक अद्भुत शान्ति ल्याएको महसुग गरेको थिए । अझ भनौ, वरिपरिको हरियाली पहाडी दृश्य र मनकामनाको आध्यात्मिक वातावरणले मनलाई पूर्णतः शान्त, प्रसन्न र कृतज्ञ बनाएको थियो । 

मनकामनामाईको दर्शनपछि हामीले त्यहाँको स्थानीय होटलमा खाएको विशेष खाना आजपनि जिब्रोले बिर्सीएको छैन । समग्रमा, आज पनि त्यो दिन सम्झँदा, मनमा उही मिठास, उही ऊर्जा र उही पारिवारिक उत्साहको क्षणहरु फेरि ताजा भएर आइदिन्छन । वास्तवमै, त्यो यात्रा केवल मनकामनामाईको दर्शन मात्र थिएन, त्यो त जीवन्त सम्झिरहने एक भावनात्मक र आध्यात्मिक अनुभव थियो । 

Share:

Read More